ostrzegam, dzisiejszy post zawiera w sobie jakiś milion zdjęć!

28 grudzień 2013r., zima, a tu wspinaczka, wyobrażacie sobie?! nie sanki, nie narty, nawet nie łyżwy. nic w tym stylu, po prostu wspinaczka w piaskowcach, nie do uwierzenia:)

chyba jako doczepka/przeszkadzacz pojechałam z chłopakami w Adrspach, do Czech. byłam tam kiedyś tylko jeden raz i to wręcz przelotem, niczego wielkiego nie widziałam, więc byłam mega zachwycona tą okazją. Paweł oprowadził mnie po świetnych miejscach, opowiadając o tych najlepszych wspinaczach, pokazując ich drogi, a także to, co sam zrobił (wow!).

dobre zaś jest to, że to niesamowite miejsce jest tylko jakieś 30km od mojego miasta. tak to jest, ze najmniej nam znane są nasze okolice.

Paweł i Marek to genialni wspinacze, którzy kochają to co robią i wszelką okazję wykorzystują do "łojenia". to co zobaczyłam zapierało mi dech w piersiach, wow, jakby po schodach wchodzili na kilkunastometrowe pionowe ściany. pełen szacun, zwłaszcza, kiedy zmusili mnie do spróbowania i weszłam (czy też zostałam wciągnięta hehe) na jakieś 2,5m (ojejku, ale głowę miałam na czterech metrach, więc patrząc w dół o mało nie padłam:) więc wiem jak to wygląda, jak to smakuje i tym bardziej podziwiam te umiejętności, talent i odwagę by robić takie ścianki.

świetny dzień, mega przygoda, super towarzystwo, wielkie emocje, cóż mogę jeszcze powiedzieć? rewelacja, z ogromną chęcią powtórzę to jeszcze nie raz i nie dwa, byleby chłopaki mnie jeszcze chcieli kiedyś zabrać:)

ok, to teraz fotostory:

oczywiście wróciłam z naręczem gałęzi, patyków itp. i pierwsze co zrobiłam, to wieszak na podręczne kurtki w przedpokoju:



ach, było cuuudnie:)

ps. dzisiejszy post jest numerem 500!!! wow, oto jest wynik:P