kocham, uwielbiam wszystko co ocynkowane, a najlepiej jak ma jeszcze trochę sfatygowany wygląd, jak jest stare, dotknięte zębem czasu, mmm, no ubóstwiam!
mogę pół dnia przeglądać sklepy internetowe i wzdychać na te blaszanki wszelakie, ale ich ceny, wow, potrafią mnie powalać, naprawdę! dlatego tak lubię przeszukiwać złomowiska, tam naprawdę można znaleźć coś suuperrr:)

dzisiaj wystylizowałam sobie kolejny kącik w mojej kuchni, a w zasadzie to zmieniłam co nieco na moim podręcznym stoliczku. i tak powstała cynkowa wystawka:)

zaczęło się od kawałka blaszki, jaką znalazłam dzisiaj kompletnym przypadkiem rano na strychu. to co że nierówny, to co że z dziurkami, czy mnie to przeszkadza?! w ogóle! wydrukowałam naklejkę, dorysowałam ramkę czarnym markerem i mam mega superaśny szyldzik:P

w drucianym koszyku stoją sukulenty, które posadziłam w szklane, miętowe pojemniki. mam nadzieję, że nie padną:) obok leży "betonowa" róża, którą kupiłam dzisiaj w Jysku, a która mnie urzekła.



ten pojemnik  w którym umieściłam patyczki,  tylko udaje ocynk, to stare tekturowe pudełko do pakowania wina, prysnęłam je srebrnym spray'em i do złudzenia przypomina blaszane:)



stareńki rożek cynkowo miedziany wyprosiłam od Mamy, jest idealny na kwiaty, nie przepuszcza wody ani kropelki!



tak to wygląda w całości:


uwielbiam takie kombinowanie, tworzenie czegoś z niczego, żadne zakupy mi tego by nie zastąpiły, moja twórcza głowa by chyba eksplodowała pomysłami, gdybym tylko kupowała to co mi się spodoba:)

miłego wieczorku:*