Bardzo mi sie podoba Twoj zeszyt dla Corci :))) Mysle ,ze tez podobnie bym zrobila ,bo to o czym na wstepie napisalas ,opisalas to jakies nieporozumienie. Suuper z Ciebie Mama :) Pozdrawiam Cie Serdecznie :)

Słyszałam o tej "książce" :) dziwadło :) śmieszne trochę.

mój starszy też chciał ten dziennik... kupiliśmy, trochę rzeczy z niego wykonał ( bardzo lubi rysować), trochę stworzył, trochę pobrudził, trochę zniszczył.... nie robię z tego wielkiej sprawy.
Jedna tylko rzecz jest dla mnie ważna i to mu powiedziałam: tak będa wyglądać Twoje książki, gdy będziesz je tak traktować : będą brudne, zniszczone, poplamoine... sam stwierdził, że niezbyt to mu pasuje... no i już... dziennik leży na półce zapomniany.
Twoja wersja oczywiście bardzo fajna- życzę córce wielu miłych chwil ze szczęśliwym dziennikiem ;-)))

Dzięki za udział w Candy. Gratuluję szczęsciarze. Pozdrawiam.

Jesteś fantastyczną kreatywną Mamą. Brawo! Gratuluję pomysłowości i czujności.
Biedne dzieciaki, naprawdę w tym chłamie można się zagubić, jak dobrze, ze wysłuchałaś swoje dziecko.
Pozdrawiam.:)

Przy okazji wizyty w księgarni obejrzałam sobie zniszcz ten dziennik, i moja opinia podobna do Twojej. Fajnie wymyśliłaś zeszyt dla córci. Życzę Ci i jej, żeby go wykorzystała do ostatniej karteczki!

Też bardzo sceptycznie podchodzę do ten dziennika. Więc zgadzam sie z Tobą kochana:) Jednak słyszałam, ze ten dziennik robi furorę wśród dziewczynek.
Ale twój zeszyt Mnie powalił na kolana!!!!!! Wymyśliłeś super:) Będzie na pewno bardzo fajną pamiatką:)
ściskam Sandruniu

Tak, wybieram twój dziennik :)

Jesteś świetną, kreatywną mamą! Ja jeszcze nie dorwałam 'Dziennika', ale zainteresowana pochlebnymi opiniami, już na niego polowałam. Jednak, to co czytam u Ciebie - przemawia do mnie! Żuć kartki? - nie kapuję!!! Twój zeszyt dla Córki o wiele lepiej się sprawdza i do tego nie wywołuje odruchów destrukcyjnych, gratuluje pomysłowości :-)

Sandrynko, jesteś genialna!!!!!! :) Nie znałam do końca tematu (mój nastoletni syn nie jest w targecie ;), ale coś mi się obiło o uszy... Jednak to, co wymyśliłaś, jest po prostu niesamowite! Czapki z głów!
:*

Kochana, Twój dziennik jest fenomenalny!
Prawdziwy Pozytywnik :D
Ja Ci radzę szybko go opatentować, bo ktoś Ci pomysł skradnie i kupe forsy zarobi ;)
Trzymajcie się cieplutko!
Pozdrowionka
Pliszka

Niestety dowiedziałam się o tym czymś od naszej chrześniaczki, nie wiem nawet jak to nazwać. Pozycja literacka to nie jest żadna ;p, pamiętnik?? Zdecydowanie nie!! I również nie rozumiem tej destrukcji - do czego to prowadzi?? Za to Twoja wersja dziennika :) rewelacja i powiem więcej sama bym go kupiła swojej córce ;p :). Pozdrawiam serdecznie !!

Świetna alternatywa dla Dziennika! Gratuluję pomysłu. Opinię o niszczeniu dziennika podzielam w całej rozciągłości.

Moja córcia też bardzo chciała mieć "Zniszcz ten dziennik". I miałam dokładnie takie same jak Ty wrażenia, kiedy go poznałam. Bez sensu. Fajnie, że wymyśliłaś alternatywę!

Kochana ja bardzo chciałabym mieć ten, który zrobiłaś :) - jest świetny!
Nie słyszałam o tej książce - ale to brednie - uważam.
Miłego wieczoru!
Marta :)

O matko jaki kretyński pomysł!!!Mówię o zniszcz ten dziennik:)A Twój:rewelacja!!!

Świetne Sandra!!! Moja córka zrobiła takie "cuś" dla przyjaciółki na urodziny ;-)

A ja dopiero dzisiaj pierwszy raz usłyszałam o tych "książkach nie-książkach" i ... Twój pomysł jest o niebo lepszy:) Chyba zrobię taki zeszyt i razem z mężem będziemy go uzupełniać.

Świetny pomysł na dziennik- oryginalny, nietypowy i niepowtarzalny:) Jestem pod wrażeniem:) Pozdrawiam:)

Jesteś niesamowita:-) Gratuluję cierpliwosci i pomysłów!!
Pozdrawiam ciepło

Rewelacyjny pomysł! Musiało być dla Ciebie niezłym wyzwaniem zapełnienie 96 kartek!

Wspaniały pomysł. Zgadzam się Twoja wersja o niebo lepsza:)

A wiesz, że pracując ostatnio z młodzieżą gimnazjalną też zszokowało mnie to ich zainteresowanie tym "dziennikiem". Jejku jak można niszczyć książkę? - pomyślałam. Potem zaczęłam się ich pytam i zastanawiać co im to daje.... Dlatego to takie modne i ważne dla nich....
Zbyt mało czasu rodzice poświęcają na rozmowy i czas z dzieckiem, myśląc, że jak duże to mniej potrzebuje rodzica, a to jest odwrotnie. Sandra - Twoja propozycja dla córki - to nie tylko pokazanie jej innych możliwości - to ważny komunikat dla niej jak bardzo jest ważna dla Ciebie.
Wspaniałą pracę wykonałaś- BRAWO!

Strasznie się napracowałaś ale czego się nie robi dla własnych dzieci ;-). Mam nadzieję, że Twoja córka będzie równie kreatywna jak Ty ;-)...a niszczenie, kopanie, zrzucanie uczy raczej braku szacunku do rzeczy, a nie bycia kreatywnym ;-). Buziaki i dobrego dnia dla Ciebie ;-)

Bardzo mnie zaciekawił wpis, ponieważ jakiś czas temu pewna mama również opisała tę nie książkę. Jednak zupełnie odwrotnie. Spędziła z dzieckiem czas przy tym dzienniku mega kreatywnie:) i zachwalała go bardzo. Dwie osoby a tak różne spojrzenie.
Natomiast moje zdanie jest podobne do Twojego. Być może gdyby był adresowany do pewnej grupy dzieci w dodatku stosownie do wieku, nie byłoby tak źle. Jednak zastanawia mnie po co np. u dziecka spokojnego powodować/ wywoływać tego rodzaju destrukcyjne zachowanie? Pochwalam w pełni to co zrobiłaś. Gdybym miała starsze dziecko postąpiłabym tak samo:)

Zgadzamsię niszczenie do niczego nie prowadzi. Racja spuszcza przysłowiową parę z gwizdka. Ale czy w dorosłym świecie będzie miejsce na takie zachowania? Ja np. moim dzieciom jak się kłócą i nie mogą dojść do porozumienia ( co przy czwórce w domu jest nie do uniknięcia) daję baloniki do dmuchania. Dzieci nie raz mi powiedziały, że potem to aż im głupio ,że o takie bzdety wybuchła taka wojna a problem robi się absurdalny. I często się wstydzą za swoje reakcje niewspółmierne to sytuacji. Ważny temat poruszyłaś, żeby dzieci umiały znajdować w sobie mocne strony, żeby budowały swoje poczucie wartości. Zresztą sama wiesz. Chyba za twoim przykładem zrobię im w lato takie dzienniki. Pozdrawiam Piecyk.

Sandrynko, jesteś genialna.
Pod Twoją opinią o "Zniszcz ten dziennik" podpisuję się obiema rękami. Mój syn około świat Bożego Narodzenia również przyszedł do mnie z nowiną, że "taka fajna książka" się ukazała i w szkole już się ją nosi. Hmm... Musiałam dotknąć, przewertować - pojechałam do księgarni. Upewniłam się jedynie w przekonaniu jak mało ambitne staje się dzisiaj "czytelnictwo", jak mało wymagająca kreatywność.
Wytłumaczyłam synowi dlaczego "książka" ta to nie jest dobry pomysł. Zrozumiał i przyjął szybciej niz myślałam. Bez wątpienia przez chwile zadziałała na Niego moda.
Sandrynko, powtórzę: pomysł z kreatywnym dziennikiem dla Twojej córki jest fantastyczny. Zachowajcie go. To będzie piękna pamiątka. Wybrnęłaś na szóstkę! :)
pozdrawiam,
dominika

Bardzo podoba mi się Twoja wersja dziennika. Musiałaś w niego faktycznie włożyć wiele pracy i zaangażowania. Kobieto, znowu powtórzę - Ty to jesteś prawdziwy wulkan energii !!! :-)
A co do dziennika - czytałam o nim w prasie. Według mnie to jakaś pomyłka - wydaje mi się, że zamiast kreatywności pobudza do agresji. Moje dzieci są jeszcze małe (3 i 6), więc póki co od nich jeszcze o nim nie słyszałam. Ale w przysżłym roku szkoła, więc się pewnie zacznie... ;-) Pozdrawiam

Hehe... moja 10 letnia córa słysząc o "modzie" na ten dziennik -po obejrzeniu go w księgarni-sama stwierdziła,że to jeden wielki bezsens :))
No powiem szczerze,że bardzo mnie to ucieszyło.
twój naprawdę świetny-podziwiam chęci i inwencję .

Dla mnie ten dziennik to totalna bzdura. Można własnie tak jak Ty to zrobiłaś..kupić zeszyt w kiosku i samemu ponaklejać różne polecenia itp. Pozdrawiam Już się boję szkoły, bo tam takiego badziewia to mnóstwo będzie...:)

słyszałam o tej "książce" od koleżanki i moja reakcja była podobna, nie kumam o co chodzi, co w tym fajnego...Moze to są jakies super nowoczesne pomysły na to w jaki sposób zwiększyc kreatywnosc dziecka, ale akurat mam w najbliższej rodzinie psychologa dziecięcego, który uważa, że ten dziennik to lipa ;) P.S. Za to ten Twoj ekstra, jestem w szoku, że zapełniłas 96 kartek, mnie by chyba nie starczyło wyobrazni;)

Kochana z wielką radością odczytałam ten post i komentarze.
Dziennik zainteresował i mnie, chciałam wiedzieć, o co tyle krzyku? Pooglądałam zatem w księgarni i od razu wkurzyłam się nieźle. Co to za (przepraszam) debilstwo? Wyrwij, opluj, zgnieć, kopnij... to tak mamy uczyć młodzież postępowania z książkami? Może jeszcze weź nóż, dźgnij mamę i tatę, i wytrzyj zakrwawione ostrze! Wiem, że przesadzam, ale pomysł na książkę gówniany, a ludzie tak się tym ekscytują. Wiesz Sandra, Ty powinnaś wydać taką książkę - Twoja jest super!

Fajnie to "sobie" wykombinowałaś :) Bardzo mi się Twój pomysł podoba
Pozdrawiam http://mebelkidanielki.blogspot.com/

Pomysłowa mama z Ciebie. Uzupełnić 96 kartek pobudzając kreatywność i wyobraźnię dziecka to wieli wyczyn.Ciekawe,czy mi starczyłoby pomysłów :))

O tym dzienniku powiedziała mi czternastoletnia córka, że taką furorę robi w jej szkole. Ręce mi opadły.... Twój pomysł jest bardzo fajny i pomysłowy :-)...

Geniusz jesteś :)

wielkie brawa za pomysłowośc i świetny pomysł :)

Skusiłam sie, kupiłam ten dziennik .... Lezy, to nie dla mnie, szkoda mi czasu, zrobię sobie z niego jakiś pamiętnik wyjazdowy, czy cuś innego ;-)
Zazdroszczę twojej córce.

Przygotowałaś na prawdę świetny i kreatywny dziennik dla córeczki. Taki dziennik przypomniał mi, że będąc dzieckiem była moda na zeszyty z zabawami typu ulubiony aktor/aktorka, film, kolor itp. A ten dziennik o którym napisałaś na początku posta, to w głowie mi się nie mieści czym w dzisiejszych czasach karmi się dzieci i młodzież. Pozdrawiam ciepło !

Przeglądałam ostatnio w Empiku "To nie jest książka", odłożyłam od razu, a na "Zniszcz ten dziennik nawet nie spojrzałam, mnie przeraża, że promują takie głupie książki!

Kurcze, ale super pomysł, że zrobiłaś go sama! Ja z uwagi na małoletniego chlopca nie znam tej mody, ale Twoja wersja swietna!

robiewdomu.blogspot.com

Sandrynko, córka za własne pieniądze kupiła,, Zniszcz ten dziennik,,....Cóż, przejrzałam, wygooglowałam i byłam pozytywnie zaskoczona. Zeszyt pobudza wyobraźnię, kreatywność i niekoniecznie uczy niszczycielskich zapędów. Traktuje tą zabawę z przymrużeniem oka... a Olka ma ogromną frajdę!

Pozytywnik -pozytywny ;)

Jesteś niesamowicie kreatywna :) Ten zeszyt to świetna sprawa, pamiętam, że jak byłam w podstawówce lubiłam pisać pamiętnik i różne tego typu rzeczy tam umieszczałam, mam je do dziś :) Też nie kumam książki typu "zniszcz z ten dziennik" widziałam go u bratanicy, stwierdziłam, że to na odreagowanie, przełożenie agresji na dziennik, ale to stało się jakąś dziwną modą...

Hej Ciotka :-)Dzieciaki w szkole też przeżywają ten dziennik.Powiedziałam dziewczynom, że mi się nie podoba.Oj nie były zadowolone :-))) Twoja wersja jest super,nastawiona na tworzenie,a nie na destrukcje.Skąd Ty bierzesz na to czas i siłę?

Tez mam urodziny 8 listopada. :)

Świetny pomysł z tym "Szczęśliwym zeszytem" :) Sama chciałam stworzyć coś w ten deseń i pewnie się pokuszę, ale jak będę mieć dla kogo. Jak dla mnie "Zniszcz ten dziennik" nie jest takim złym pomysłem. Mama nauczyła mnie, że książki się szanuje i o nie dba. Póki co mój dziennik jest w całości i ma wszystkie strony :) Autorka sama napisała, że polecenia można interpretować po swojemu i jak patrzę na fotki dzienników na instagramie, to większość robi podobnie jak ja - coś tam rysuje/maluje/nakleja, a nie pluje i rzuca dziennikiem. Chociaż faktycznie, zdarzają się i tacy, ale mnie to kompletnie nie kręci, by polewać książkę wodą :D

Jestem mamą 8-latka. Przyznam szczerze, że w przypadku publikacji Keri Smith "Zniszcz ten dziennik" i "To nie książka" miałam bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony wydawało mi się to (nie bójmy się użyć tego słowa) głupie, z drugiej niezwykle ciekawiło mnie, co dzieciaki w tym widzą. Długo biłam się z myślami, kupować czy nie kupować? Iść za tłumem czy wyłamać się?
Ostatecznie zaryzykowałam. Wypełniamy książki wspólnie. Każde zadanie omawiamy, staramy się znaleźć ciekawe rozwiązania i działamy.
Reasumując, całym sercem popieram wszelkie rodzicielskie inwencje. Uważam, że w dzisiejszych czasach zbyt mało czasu spędzamy z dziećmi, gdzieś biegniemy, pędzimy zapominając o tym co jest ważne. Cieszę się każdą chwilą spędzoną z maluchem. Czerpię pełnymi garściami i staram się dawać z siebie wszystko. Jeśli książki Keri Smith są częścią współczesnego świata (i nikogo nie krzywdzą) to czemu nie pokazać ich dziecku?

Temat tej książki, to temat rzeka... Moje dziecko samo sobie zakupiło. I z przyjaciółką mają wielką frajdę robiąc różne zadania... Czy są one kreatywne, czy beznadziejne... mam inne zdanie niż moja nastoletnia córka ;)
Zeszyt, który pokazałaś przypomniał mi, że ja także miałam własnej produkcji pamiętniki. Jak byłam nastolatką, to były modne pamiętniki, takie gotowce, ale oczywiście kieszonkowego nie starczało na wszystko, więc robiłam sobie sama... I wierz mi, pamiętnik była zapełniony od deski do deski. A koleżanki, które kupywały gotowce, po tygodniu nudziły się tym tematem. Ach, młodość ;-)))

o co w tych chodzi wyjaśni Paniom pan Karoń: https://www.youtube.com/watch?v=OEO3bst_8s8